Tá na speicis phlandaí shoithíocha go léir coitianta sa ghnáthóg Ardphortach Gníomhach seo, mar shampla Fraoch (Calluna vulgaris), Ceannbhán (Eriophorum angustifolium agus E. vaginatum), Cíb cheanngheal, Sciollam na móna agus Gobsheisc agus tá an speiceas a bhíonn sna hardphortaigh Lár Tíre go minic ann – Lus na móinte (Andromeda polifolia) agus Mónóg (Vaccinium oxycoccos).
Tá tulóga agus loig Sfagnaim sa mhicreatopagrafaíocht. Níl mórán linnte ann agus tá lagraigh cosúil le faiche líonta ag Sfagnam cuspidatum gann. Tá an clúdach foriomlán Sfagnaim idir 51 agus 75%. Tá flúirse Ceannbháin (Eriophorum vaginatum agus E. angustifolium) sna limistéir is fliche. Tá Sfagnam capillifolium, S. papillosum, S. magellanicum, S. tenellum, S. subnitens sna tulóga agus ó am go chéile bíonn S. fuscum agus S. austinii ann. D’fhéadfadh S. cuspidatum agus/nó S.tenellum a bheith sna loig.
Cé go mbíonn an dromchla tirim go leor de ghnáth, tá roinnt linnte beaga agus faichí ann ina bhfuil fásra Rhynchosporion. Is fearr gnáthóg Rhynchosporion a fhorbairt ar an talamh réitithe fairsing fliuch feadh imeall thoir limistéar an ardphortaigh. Is iad na speicis is mó a bhíonn anseo Sfagnam cuspidatum, Gobsheisc, Ceannbhán (Eriophorum angustifolium) agus Cailís Mhuire mhór (Drosera anglica). Bíonn an Gobsheisc neamhchoitianta ann freisin. Tá roinnt linnte ar an bportach ard a thacaíonn le fásra Rhynchosporion freisin. Tá fásra Rhynchosporion forbartha go maith i gceantair réitithe fhairsinge fhliucha atá ar imeall thoir an ardphortaigh. Speicis phlandaí eile de chuid an ardphortaigh nach bhfuil chomh coitianta sin is ea Lus na móinte, Monóg agus Drúchtín móna (Drosera rotundifolia).
Laistigh den chrios réitithe feadh imeall thoir an tsuímh tá tonnadh aníos uisce bunsaibhir agus tacaíonn na ceantair seo anois le coillearnach Chairr agus fásra eanach cailcreach.
Is díol spéise éiceolaíoch é fásra an tseantalaimh réitithe ar an suíomh, go háirithe ar imeall thoir an phortaigh, áit a bhfaightear eanach a fhaigheann uisce ó thobar, agus ina bhfuil a lán speiceas ag bun iomaire aolchloiche. Meastar gur iarsma de chrios eascaigh i bhfad níos fairsinge é an fásra eanaigh seo, a bhí ar an taobh thoir ar fad den phortach tráth (Conaghan 1998).
Tá an ghné seo de cheantar eascaigh atá saibhir sa bhunsraith, cóngarach don phortach ard, uathúil i gcomhthéacs ardphortaigh Éireannacha (Kelly et al. 1995). 1995). Rinne Conaghan (2014) cur síos le déanaí ar fhásra an eascaigh thoir. Is féidir an t-eascach a roinnt ina dhá chuid, crios thuaidh agus crios theas. Is portach réitithe den chuid is mó é an ceantar ó thuaidh ina bhfuil tionchair ombratrófach. Tá an dromchla réasúnta tirim sa cheantar seo agus tarlaíonn beagán creimeadh scrobarnaí (Conaghan 2014). I gcodarsnacht leis sin, bíonn tionchar suntasach mianratrófach ag an gcrios theas agus tá ceantair Schoenus nigricans agus fásra eanaigh coitianta áit a bhfuil bunsraith shaibhir. Baineann na limistéir eanaigh le linnte agus bíonn siad i meascán de choillearnaí, scrobarnach, agus portach réitithe. Idir agus istigh sna ceantair eanaigh agus sa chlaífort iarnróid ar an taobh thoir, tá stráice cúng de charr fearnóige. Ba é conclúid an tsuirbhé a rinneadh le déanaí ar chrios eanaigh an oirthir nár athraigh an fásra sa cheantar seo mórán le linn thréimhse 1997-2013 (Conaghan 2014).
Tá ceantair d’fhásra eanaigh fliuch mar seo an-annamh sa tír agus tá an córas eanaigh i Searbhóg ar cheann de na ceantair is fearr forbartha sa tír. Thángthas ar an speiceas plandaí leath-uisceach neamhchoitianta Ceannbhán Caol (Eriophorum gracile) le déanaí ag fás i bhfásra eanaigh sa suíomh seo. Cosnaítear an speiceas seo go dlíthiúil faoin Ordú um Flóra (Cosaint), 2015.
Bíonn an tor neamhchoitianta náisiúnta Draighean Fearna (Frangula alnus), speiceas atá sa Leabhar Sonraí Dearg, i gcoillearnach phortaigh thirim ar thalamh réitithe. Ar an taobh thiar den suíomh, athraíonn an fásra ón bportach ard, trí imill choillearnacha, go féarthalamh fliuch glárach ag an mBrosnach Bheag.
Fána Phortach Shearbhóige
Is eol go mbíonn an frog coiteann (Rana temporaria) anseo. Tuairiscítear giorria sléibhe Éireannach (Lepus timidus hibernicus) go minic chomh maith, agus fuarthas broc (Meles meles), sionnach (vulpes vulpes), madra uisce (Lutra lutra), cat crainn (Martes martes), minc (Mustela vison), easóg (Mustela erminea) agus fia buí (Dama dama) freisin sa SAC (NPWS, 2004).
Tuairiscíodh go raibh naoscach (Gallinago gallinago), piasún (Phasianus colchicus), crotach (Numenius arquata), creabhar (Scolopax rusticola), riabhóg mhóna (Anthus pratensis), fuiseog (Alauda arvensis) agus mallard (Anas platyrhynchos) ag síolrú ar an bportach.
I measc na n-éan eile a bhíonn ar an SAC go minic tá spioróg (Accipiter nisus), pocaire gaoithe (Falco tinnunculus), téal (Anas crecca), ceann cait (Asio otus), scréachóg reilige (Tyto alba) agus corr réisc (Ardea cinerea) (NPWS 2004).
Rinneadh taighde ar fhána dhamhán alla Shearbhóige le déanaí (Myles Nolan) agus fuarthas amach go raibh cúig speiceas neamhchoitianta damhán alla ar Phortach Shearbhóige:
Hypsosinga albovittata – Casann an damhán alla seo, a aithnítear go simplí, a líonta cruinneogacha íseal síos, níos lú ná 20cm os cionn leibhéal na talún (Jones 1983), agus bíonn sé ar fhraoch de ghnáth.
Minicia marginella –taifeadadh é cúpla uair in Éirinn ach den chuid is mó, is sa Ríocht Aontaithe a thaifeadtar é.
Satilatlas britteni – níl ach 10 dtaifead in Éirinn de réir Ionad Náisiúnta le Sonraí Bithéagsúlachta.
Simitidion Simile – neamhchoitianta go leor
Walckenaeria alticeps – ball an-neamhchoitianta d’fhine Linyphiidae ar breá leis portaigh agus Sfagnam.
Thuairiscigh Moorkens (1998) ar fhána moilisc an SAC, tuairisc le leanúint.